Zad. 1. Mimo istnienia w polszczyźnie stosunkowo nieskomplikowanych zasad czytania (por. np. angielszczyznę!) nasza ortografia wcale nie jest prosta. Na ile sposobów można zapisać słowo, które czytałoby się [pszomp]?
Zad. 2. Dział Szyfrów w Bardzo Ważnym Urzędzie zakodował opisy trzech osób: młody sąsiad dentystki - CPV, sąsiad młodej dentystki - VCP, dentystka młodego sąsiada - CVP. Jakie będą kody określeń "młoda dentystka", "młody sąsiad", "sąsiad dentystki"?
Zad. 3. Po baskijsku* 777 to zazpiehun eta hirurogeita hamazazpi, 66 = hirurogeita sei, 98 = laurogeita hamazortzi. Jak jest po baskijsku 887?
* - Baskijskim włada ponad pół miliona Basków, żyjących na pirenejskim pograniczu hiszpańsko-francuskim oraz częściowo w dawnych koloniach. Ich przodkowie należą do najstarszych mieszkańców Europy, jednak pochodzenie ich ani ich języka nie jest znane (baskijski nie należy do rodziny indoeuropejskiej).
Głoska oznaczana literą „s” przypomina polskie sz, „z” – s, „tz” – c, a litery „h’ się nie wymawia.
Zadania lutowe sprawiły Ligowiczom sporo trudności i najlepszym wynikiem okazało się 1,5 pkt., które zdobyła Małgorzata Wnętrzak z I LO w Kluczborku.
W Lidze prowadzą teraz:
- (12 pkt. na 15 możliwych) - Michalina Sieradzka - uczennica GIM 49 we Wrocławiu,
- (11,5 pkt.) - Krystyna Lisiowska - redaktor techniczny z Warszawy i Małgorzata Wnętrzak - uczennica I LO w Kluczborku,
- (10 pkt.) - Wojciech Tomiczek - student z Bielska-Białej.
Gratulujemy!
Zad. 1. Samogłoskę o trzeba po polsku zapisać jako "o" (wyjątkiem byłoby ew. słowo obcego pochodzenia - patrz np. "faux pas"), natomiast początkowe dwie głoski mogłyby być zapisane: 1. zgodnie z wymową "psz", 2. jako "prz", co jest częste w polszczyźnie, 3. jako "bsz", gdzie zaszłoby typowe dla polskiego ubezdźwięcznienie, jak np. w słowie "wszy", oraz ew. 4. przez "ch" jako sz, jak dzieje się to w niektórych słowach o obcej pisowni - np. "Chopin". Trzy głoski końcowe można zapisać jako "omp" lub "omb" (por. np. "klomb"), ale również "ąp" i "ąb" (por. "kąp", "ząb"). Daje to zatem 3·4 = 12 typowo polskich zapisów.
Zad. 2. Widać, że rola wyrazów w kodowanych wyrażeniach (co jest określeniem czego) jest oddawana tylko ustawieniem liter. Kody VCP i CVP różnią się ułożeniem słów "sąsiad" i "dentystka", więc słowo "młody" kodowane jest jako P, czyli określenie występuje po wyrazie określanym. Jeśli szyfr skonstruowany jest zgodnie z taką regułą, tak samo powinno być w kodzie CPV, jest to więc zgodnie z szykiem "sąsiad młody dentystki", a "młoda dentystka" to VP, "młody sąsiad" - CP i "sąsiad dentystki" - CV.
Zad. 3. Widać, że hirurogeita = 60, hama- = "-naście", -ehun = "-set", zatem 887 = zortziehun eta laurogeita zazpi.
