Utalentowany geometra, członek związku pitagorejskiego, z którego został wyrzucony za nauczanie za opłatą. Jest dziś uważany za Judasza wśród pitagorejczyków, gdyż przypisuje się mu wyjawienie (w odwecie za usunięcie z ruchu) tajemnicy istnienia "odcinków bez długości" (czyli o długości niewymiernej), która doprowadziła związek do rozłamu. Nawet jeśli pobudki tego czynu nie były szlachetne, to po raz pierwszy osiągnięcie naukowe zostało ogłoszone publicznie, a nie garstce wtajemniczonych.
Pitagoras z Samos
Urodził się w rodzinie kupieckiej na wyspie Samos. W młodości wiele podróżował, a w wieku ok. 40 osiadł w greckiej kolonii na południu Italii w mieście Krotona. Był filozofem, etykiem, politykiem i matematykiem. Założył szkołę zwaną Związkiem Pitagorejskim, która dała podwaliny nurtowi filozofii zwanemu pitagoreizmem. Była to dominująca doktryna intelektualna starożytności. Pitagorejczycy zajmowali się głównie geometrią i teorią liczb.
Tales z Miletu
Uważany jest za jednego z siedmiu mędrców antycznych i ojca nauki greckiej. Już w starożytności nazywany był pierwszym filozofem, matematykiem, fizykiem i astronomem. Podczas licznych podróży handlowych zapoznał się z osiągnięciami matematyki i astronomii Egiptu, Fenicji i Babilonii. Zdobytą wiedzę wykorzystywał do odkrywania i dowodzenia różnych zależności w geometrii oraz do zastosowań praktycznych. Był założycielem jońskiej szkoły filozofów przyrody. Za prapierwiastek rzeczywistości uważał wodę.