Figury niemożliwe można uznać, ze szczególny typ złudzeń optycznych. Są to figury, które można narysować zgodnie ze wszystkimi zasadami perspektywy, ale nie można ich skonstruować w rzeczywistości (istnieją co prawda imitujące je trójwymiarowe modele, ale właśnie one wykorzystują zasadę złudzenia optycznego - patrz zdjęcia poniżej).
Po raz pierwszy takie figury opisał w 1958 roku Roger Penrose - brytyjski matematyk - wraz ze swoim ojcem - genetykiem. Artykuł ukazał się w czasopiśmie "British Journal of Psychology".
Oto kilka przykładów takich figur.
A tak wygląda zdjęcie trójwymiarowego modelu "niemożliwego trójkąta" oraz "niemożliwego czworokąta". Na czym polega trick?
Za to złudzenie odpowiedzialna jest odpowiednia perspektywa. Z innej strony powyższy model trójkąta wygląda tak:
Figury niemożliwe wykorzystywali w swoich pracach artyści. Słynęli z tego zwłaszcza Holender Maurits Cornelis Escher i Włoch Giovanni Battista Piranesi. Poniżej zamieszczamy reprodukcje kilku ich prac.
tu wkrótce zamieścimy reprodukcje
Czy wiesz, kto z wrocławskich matematyków został uwiecz-niony na tym znakomitym portrecie w piżamie? Kto jest autorem tego obrazu? Gdzie można go obejrzeć?
Jako młody chłopak Knaster ożenił się z poznaną w Paryżu Marią Morską - muzą Skaman-drytów (zm. w 1945 roku). W czasach wrocła-wskich jego drugą żoną była Regina Lewandowska. Pierwszej żonie Knastera poświęcona jest książka Hanny Faryny-Paszkiewicz "Opium życia".
Steinhaus twierdził, że nazwisko Knaster brzmi w dopeł-niaczu Knastra, a sam Knaster upierał się przy formie Knastera. 
