Zad. 1. W jakiej sytuacji możliwe jest, żeby ten sam obserwator stojący w tej samej pozycji i patrzący w tę samą stronę mógł opisać położenie w przestrzeni pewnych konkretnych rozróżnialnych obiektów, zarówno mówiąc: "A jest przed B." jak i "A jest za B."?
Zad. 2. Oto 30 wyrażeń w nigeryjskim języku oko i ich tłumaczenia podane w przypadkowej kolejności.
będę to śledzić, będziesz mógł, jeśli będziesz mnie uczyć, jeśli ich zaproszę, jeśli nie zawsze będą nas uczyć, nie biorę nas, nie zawsze nas wita, nie zawsze odwiedzasz, nie znam, poślubia cię, poślubiam ich/je, poślubiasz mnie, przywitam, śledzą to, śledzi cię, śledzisz mnie, widzę cię, widzi mnie, widzisz ich/je, witam ich/je, witasz go, zawsze przyprowadzają, zawsze zamiatasz, zna ich/je, znasz nas, znów będzie to znać, znów nie wita, znów nie wraca, znów przyprowadzam, znów śpię
A. Objaśnij zasady tworzenia tych form w oko.
B. Przetłumacz: maakabue, edetewu, udinmu; będzie to zamiatać, jeśli ty ich przywitasz, zaprosisz nas, zawsze wracam.
Zad. 3. Dlaczego w niektórych polskich słowach prawidłowym czytaniem litery "ę" jest em, w niektórych en, a w niektórych eń?
Zadania Ligi Lingwistycznej znów okazały się trudne. 2,5 przyznaliśmy Kamilowi Krakowieckiemu, a po 2 pkt dostali: Michał Demski, Marcin Klimek, Adam Krasuski i Dawid Kubicki.
Najlepsze wyniki tegorocznej Ligi osiągnęli:
- 22,5 pkt (na 27 możliwych) - Dawid Kubicki, student informatyki na UJ,
- 21 pkt - ex aequo - Krystyna Lisiowska, redaktor z Warszawy, Kamil Krakowiecki z II LO w Wodzisławiu Śl. i Adam Krasuski z II LO w Poznaniu,
- 20 pkt - ex aequo - Michał Demski, nauczyciel ze Smolca i Marcin Klimek z II LO w Opolu,
- 19 pkt - Tomasz Skalski z III LO we Wrocławiu,
- 17,5 pkt - Wojciech Tomiczek, inżynier z Lipowej,
- 16 pkt - Daria Bumażnik z Gim. nr 1 w Jeleniej Górze.
Serdecznie gratulujemy!
Zad. 1. Jeśli B ma jakiś przód, np. jest samochodem.
Zad. 2. Słowa te zawierają kolejno morfemy: określający podmiot, ewentualne modyfikatory czasownika w odpowiedniej kolejności (odpowiadające polskim "jeśli", "nie", "zawsze", czas przyszły itp.), niosący znaczenie czasownika oraz oznaczający ew. dopełnienie. Podmioty "ja" i "ty" mają specjalne formy, gdy występują w zdaniach odnoszących się do przyszłości, a dodatkowo większość morfemów występuje w dwóch wariantach, w zależności od położenia języka przy wymawianiu głównej samogłoski - te, których pierwsza samogłoska jest przymknięta lub półprzymknięta (u, i, e), są używane tam, gdzie taka jest pierwsza samogłoska rdzenia, pozostałe - w przeciwnym wypadku.
maakabue = będę spać, edetewu = znów cię uczy, udinmu = znasz mnie; będzie to zamiatać = aakapɔraya, jeśli ty ich przywitasz = waágamba, zaprosisz nas = weekeyetu, zawsze wracam = idekipila
Zad. 3. Dawne polskie ę, wciąż tak zapisywane, wymawia się teraz w pozycji przed elementem zwartym (tj. przed spółgłoskami zwarto-wybuchowymi i zwarto-szczelinowymi) asynchronicznie, tj. jako ustne e i odpowiednią nosową spółgłoskę. Dobierana jest ona tak, żeby jej miejsce artykulacji było bliskie miejscu artykulacji następującej po niej głoski (stąd "ę" = [em] przed wargowymi (p, b), [en] przed zębowymi (t, d, c, dz) i dziąsłowymi (cz, dż), a [eń] przed środkowojęzykowymi (ć, dź)).
Czy wiesz, kto z wrocławskich matematyków został uwiecz-niony na tym znakomitym portrecie w piżamie? Kto jest autorem tego obrazu? Gdzie można go obejrzeć?
Jako młody chłopak Knaster ożenił się z poznaną w Paryżu Marią Morską - muzą Skaman-drytów (zm. w 1945 roku). W czasach wrocła-wskich jego drugą żoną była Regina Lewandowska. Pierwszej żonie Knastera poświęcona jest książka Hanny Faryny-Paszkiewicz "Opium życia".
Steinhaus twierdził, że nazwisko Knaster brzmi w dopeł-niaczu Knastra, a sam Knaster upierał się przy formie Knastera. 
