Matma nie gryzie (III)

Organizatorzy:

Instytut Matematyczny
Uniwersytetu Wrocławskiego
pl. Grunwaldzki 2/3, 50-384 Wrocław
http://www.math.uni.wroc.pl

Wrocławskie Centrum Akademickie
Akademia Młodych Uczonych i Artystów
Rynek 13, Wrocław
http://akademia.wroc.pl/pl/?tag=akademia-mlodych-uczonych-i-artystow

W listopadzie 2013 ruszył pilotażowy projekt Wrocławskiego Centrum Akademickiego oraz Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego pod nieco przewrotną nazwą "Matma nie gryzie" (strona domowa projektu). Jego inicjatorem jest członek wrocławskiej Akademii Młodych Uczonych i Artystów, prodziekan Wydziału Matematyki i Informatyki UWr dr hab. Dariusz Buraczewski, a działania w projekcie koordynuje mgr Małgorzata Mikołajczyk - Kierownik Pracowni Dydaktyki Matematyki w IM UWr. Projekt finansowany jest ze środków Gminy Wrocław.

W roku szkolnym 2014/15 w 10 szkołach ponadgimnazjalnych realizowana była II edycja tego projektu, a w roku 2015 - trzecia.

Adresatami są uczniowie I i II klas niematematycznych wrocławskich liceów. Jego celem jest obniżenie progu lęku uczniów przed matematyką poprzez ukazanie jej uniwersalnego i aplikacyjnego charakteru oraz niezwykłej stosowalności matematyki we wszystkich niemal dziedzinach wiedzy i działalności człowieka, a także zachęcenie do udziału w innych imprezach popularnonaukowych dla młodzieży proponowanych przez Instytut Matematyczny UWr. W dalszej perspektywie celem tych działań jest zachęcenie licealistów do rozważenia możliwości podjęcia studiów ścisłych lub technicznych (postrzeganych powszechnie jako znacznie trudniejsze i bardziej wymagające niż studia humanistyczne).

W praktyce projekt polega na zapraszaniu przez szkoły raz w miesiącu wybitnych wykładowców i popularyzatorów nauki z Uniwersytetu z dwugodzinnymi pokazami multimedialnymi dotyczącymi związków matematyki z różnymi dziedzinami życia. Propozycję udziału w projekcie wystosowano do wszystkich wrocławskich liceów, z których 7 zakwalifikowano do udziału w pilotażu (są to licea ogólnokształcące o numerach III, IV, V, VII, IX, XII, XIII), a 10 do II edycji (LO I, III, V, VII, IX, X, XII, XIII, XV oraz LZN). W każdym wykładzie bierze udział od 50 do 100 uczniów oraz nauczyciele koordynujący realizację projektu w szkole. Po zajęciach słuchacze otrzymują materiały dydaktyczne (listy zadań, karty pracy, łamigłówki do samodzielnego rozwiązania). Najbardziej aktywni są nagradzani plakatami z podobiznami najsłynniejszych matematyków w dziejach ludzkości (są to karykatury autorstwa wrocławskiego plastyka - Tomasza Brody, ich oryginały wiszą w holu Instytutu Matematycznego UWr).

Lista propozycji zajęć, jaką otrzymały do wyboru szkoły, była obszerna i pozwalała na ich dostosowanie do zainteresowań uczniów, a tematy na niej były następujące:

• Czy kukułka myśli?– statystyka i testowanie śmiałych hipotez w biologii i medycynie - wykładowca dr Andrzej Dąbrowski,
• Matematyką malowane – perspektywa i geometria nieeuklidesowa w sztuce - wykładowca prof. Jacek Świątkowski,
• Archimedes – tak odległy i tak nam współczesny – osiągnięcia genialnego matematyka starożytności w świetle historii nauki - wykładowca prof. Marek Bożejko,
• Matematyk w biznesie – co to jest matematyka aktuarialna - wykładowca dr Przemysław Klusik,
• Chirurgia powierzchni – topologiczne własności wstęgi Möbiusa i innych powierzchni nieorientowalnych oraz ich zastosowania - wykładowca mgr Małgorzata Mikołajczyk,
• Cętkowane i łaciate… - zastosowanie równań różniczkowych w biologii i medycynie - wykładowca prof. Grzegorz Karch,
• Dźwięk na wykresie – matematyczny zapis muzyki w teorii i praktyce - wykładowca mgr Kamil Dyba.

Z podanej listy pierwsze cztery wykłady zostały wybrane przez wszystkie uczestniczące  szkoły i są realizowane w pilotażu. W latach 2014 i 2015 projekt będzie kontynuowany. Włączone zostaną do niego nowe szkoły i dodane nowe wykłady.

Wszyscy uczestnicy projektu otrzymali na pamiątkę tych szkolnych spotkań z matematyką logo projektu autorstwa studenta matematyki na Uniwersytecie Bartosza Maciuraka. Nie przypominało ono jednak tego, zamieszczonego w tekście powyżej, gdyż wykonano je w anamorficznej perspektywie stożkowej.

Wytnij zamieszczoną obok siatkę (kliknij, aby powiększyć rysunek), złóż z niej stożek, sklejając starannie jego dwie tworzące taśmą klejącą. Na koniec spójrz na stożek od strony wierzchołka, trzymając go na linii wzroku, z odległości równej dwóm wysokościom, a wszystko wróci do ładu.

Więcej o anamorfozie przeczytasz tutaj.