Efraim Hertzano - projektant żydowskiego pochodzenia urodzony w Rumunii, wyemigrował do Izraela, gdzie założył firmę Hertzano produkującą gry
Salonik matematyczny "Od smyka do matematyka"
ul. Racławicka 11/1B (wejście od podwórza)
53-149 Wrocław
tel. 71 361 27 41
https://matmaigry.pl/
czynne: poniedziałek–piątek, godz. 9:00–18:00
Mistrzostwa Polski (ostatnie w marcu 2006 w Warszawie) i Mistrzostwa Świata (ostatnie w listopadzie 2006 w Holandii) w Rummikubie odbywają się co trzy lata. Eliminacje przeprowadzane są w salonach Empik w 10 miastach Polski.
To bardzo interesująca i wciągająca gra strategiczno-losowa dla całej rodziny. Ma proste i jasne zasady, dzięki temu cały czas zdobywa nowych entuzjastów wśród dzieci i dorosłych (na świecie gra w nią ponad miliard osób, a wszystkie wyprodukowane kamienie do gry wystarczyłyby do 2,5-krotnego otoczenia kuli ziemskiej). Podobno jeśli raz w nią zagrasz, nigdy nie przestaniesz grać!
Atutem gry jest to, że daje wiele możliwości i każda rozgrywka jest inna. Zasady są łatwe i można je szybko opanować. Są one analogiczne do popularnej karcianej gry remik (na pomysł Rummikuba autor wpadł w latach 40. XX wieku, kiedy w Rumunii rząd komunistyczny zakazał gry w karty). Kamienie wykonane są w sposób trwały i estetyczny. Warto uszyć płócienny woreczek do ich przechowywania, co uchroni je przed zgubieniem. Na życzenie producent wysyła pojedyncze brakujące elementy. Na początek warto rozegrać kilkanaście partii, aby wypracować własną strategię gry.
Po raz pierwszy wydana w Izraelu pod koniec lat40 XX wieku. Początkowo sprzedawana przez akwizytorów (człónków rodziny autora), w 1977 roku była już najlepiej sprzedającą się grą w USA. W 1980 zdobyła tytuł "Spiel des Jahres" (gry roku) - najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie gier planszowych. Sukces ten powtórzyła w 1983 roku, zdobywając tytuł "Spel van het Jaar".
- Pudełko zawiera 104 kamienie ponumerowane od 1 do 13 (każda liczba w czterech kolorach), 2 jokery (zastępują dowolny kamień) oraz 4 tabliczki dla graczy do wygodnego układania kamieni.
- Na początku kamienie kładziemy numerami do dołu i mieszamy. Gracze ciągną po jednym, aby ustalić, kto zaczyna, potem kolejność wyznacza kierunek ruchu wskazówek zegara.
- Każdy z graczy losuje 14 kamieni i umieszcza je na swojej tabliczce, tak aby inni ich nie widzieli. Celem gry jest jak najszybsze pozbycie się wszystkich swoich kamieni.
- Gra polega na wykładaniu ze swoich tabliczek kamieni tworzących serie (trzy lub więcej kamieni z kolejnymi numerami w tym samym kolorze) lub grupy (trzy lub cztery kamienie z tym samym numerem w różnych kolorach).
- Aby wejść do gry, zawodnik musi wyłożyć jeden lub kilka układów o łącznej wartości (czyli sumie liczb z kamieni) nie mniejszej niż 30 punktów.
- W kolejnych turach wykładane układy mogą mieć niższą wartość, można też wykonywać manipulacje układami leżącymi już na stole (tzn. dowolnie przegrupować wyłożone już kamienie), pod warunkiem że pozbędziemy się przy tym co najmniej jednego własnego kamienia oraz że po ruchu wszystkie układy będą prawidłowe.
- Gra kończy się, gdy jeden z graczy wyłoży na stół wszystkie kamienie (i zdobywa wówczas dodatnią sumę punktów pozostałych u reszty graczy) lub gdy zabraknie kamieni w banku (wtedy gracze zapisują ujemne punkty z kamieni pozostałych na ich tabliczkach).
- W rozliczeniu joker liczy się za 30 punktów.
- Nie trzeba wykładać wszystkich posiadanych układów. Warto zaczekać, aż inni gracze wejdą do gry, co zwiększy możliwości manipulacji.
- Gdy gracz ma na tabliczce układ złożony z czterech lub więcej kamieni, może wyłożyć tylko trzy, a pozostałe pozostawić do wyłożenia w następnej turze. Pozwoli to uniknąć dobierania kamienia. Istnieje jednak ryzyko, że przeciwnik nas uprzedzi.
- Można rozważyć zachowanie jokera na dalszą część gry, jednak trzeba uważać, aby z nim nie pozostać, gdy ktoś inny skończy grę.
- Warto obserwować ruchy przeciwników i próbować domyślić się, jakich kamieni może im brakować. Pozwoli to uniknąć wyłożenia układów pasujących innym graczom.
Czy wiesz, kto z wrocławskich matematyków został uwiecz-niony na tym znakomitym portrecie w piżamie? Kto jest autorem tego obrazu? Gdzie można go obejrzeć?
Jako młody chłopak Knaster ożenił się z poznaną w Paryżu Marią Morską - muzą Skaman-drytów (zm. w 1945 roku). W czasach wrocła-wskich jego drugą żoną była Regina Lewandowska. Pierwszej żonie Knastera poświęcona jest książka Hanny Faryny-Paszkiewicz "Opium życia".
Steinhaus twierdził, że nazwisko Knaster brzmi w dopeł-niaczu Knastra, a sam Knaster upierał się przy formie Knastera. 
Łatwa gra
To łatwa gra.
Akurat!
Gra jest łatwa może w tym sensie, że łatwo opanować jej zasady, ale sensowna rozgrywka z wykorzystaniem wszystkich strategicznych chwytów wcale łatwa nie jest. Na pewno nie napisał tego ktoś, kto dobrze gra w Rummikuba. Większość początkujących ogranicza się do kilku standardowych ruchów i nie wykorzystuje wszystkich niesamowitych możliwości, jakie ta gra daje.
Moja strategia
Moja strategia to chomikowanie kostek i niewykładanie układów, które sam mogę wyłożyć, jeżeli kostki, które przeciwnik dowali, nic mi nie pomogą. Na przykład: mam 3 jedynki w różnych kolorach oraz 10 i 13. Wtedy te jedynki wykładam w swoim ostatnim ruchu.