Zad. 1. Oto kilka poleceń w quenya, języku elfów stworzonym przez J.R.R. Tolkiena, autora "Władcy pierścieni": a mahta - walcz, áva tulta - nie wołaj, áva nainar - nie rozpaczajcie, a autar - wymyślcie. Napisz w quenya: nie walczcie, wołaj, wołajcie, wymyśl.
Zad. 2. Podaj przykład polskiego zdania o jak największej liczbie wyrazów, takiego że przez dowolne przestawienie tych wyrazów (bez zmiany ich formy) otrzyma się również poprawne polskie zdanie.
Zad. 3. Większość polskich rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na spółgłoskę tworzy formę miejscownika w zależności od tej spółgłoski według następującej zasady: jeśli jest ona twarda, zamienia się w miękką (czasem następują również zmiany głosek stojących przed nią) i dodaje się końcówkę -e (kwiecie, sadzie, psie, bracie, ...), a jeśli miękka - końcówką jest -u (niedźwiedziu, maju, koniu, liściu, ...). Istnieją jednak męskie rzeczowniki, które w dzisiejszej polszczyźnie kończą się spółgłoską twardą, a odmieniane są tak, jakby była ona miękka, ponieważ taka była kiedyś (takie spółgłoski nazywane są historycznie miękkimi) - porównaj np. Bolesław - Bolesławie i Wrocław - Wrocławiu oraz głąb - głąbie i gołąb - gołębiu. Znajdź jak najwięcej innych rzeczowników zakończonych na różne spółgłoski historycznie miękkie (po jednym przykładzie na spółgłoskę).
Zadania listopadowe były trudne, maksymalną ocenę (3 pkt) przyznaliśmy tylko Krystynie Lisiowskiej i Dorocie Mularczyk. Po 2,5 pkt zdobyli Daria Bumażnik, Agata Filipowicz i Bartosz Sójka.
Po dwóch miesiącach trwania Ligi w czołówce stawki są:
- z 5,5 pkt - Dorota Mularczyk,
- z 5 pkt - Daria Bumażnik i Krystyna Lisiowska,
- z 4,5 pkt - Andrzej Piasecki i Bartosz Sójka,
- z 4 pkt - Krzysztof Danielak i Tomasz Skalski,
- z 3,5 pkt - Wojciech Tomiczek,
- z 3 pkt - Adam Balawender i Izabela Porębska.
Wszystkim gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!
Zad. 1. nie walczcie - áva mahtar, wołaj - a tulta, wołajcie - a tultar, wymyśl - a auta
Zad. 2. Rekordowe zdania pojedyncze znalezione przez Ligowiczów liczyły 6 wyrazów. Pomysł mógł polegać na nagromadzeniu różnego rodzaju określeń (np. okoliczników, przydawek), których kolejność może zmienić nieco styl, sens albo remat wypowiedzi, np. Wojtek rano gonił boso małą przepiórkę., Wieczorem Adam może odwiedzać tylko ciebie. Oryginalną odpowiedź podał Andrzej Piasecki - zdanie złożone z samych rozkaźników (Idź, stój, podskocz, kucnij, biegnij, śpiewaj, recytuj, mów, krzycz, mrugnij, powąchaj, wysłuchaj, poliż, dotknij, przepłyń, maluj, siedź, narysuj, podpisz, uszyj, przeczytaj, posprzątaj, wymieszaj, umyj, zagotuj, nalej, wypij, ...), które rzeczywiście można rozstawić dość dowolnie (choć nie zupełnie dowolnie - dlaczego?), a ich liczba jest potencjalnie nieograniczona.
Zad. 3. 'jedwab, księżyc, panicz, wódz, brydż, ból, gap, rycerz, tusz, cietrzew, ryż'; rzeczowniki zakończone na spółgłoski ch, h, k i g mają w miejscowniku regularnie końcówkę -u, natomiast np. 'wół', 'dom', 'syn', 'pan' to wyjątki (ch, h, k, g, ł, m i n były zawsze twarde)
Tradycja bożo-narodzeniowych jarmarków we Wrocławiu sięga XVI wieku. Jedną z ich atrakcji bywała dawniej "legnicka bomba". Co to było? 
Wątpliwy sens zdania
Prowadzący konkurs oczywiście ma prawo do osądu sensu zdań wg własnego uznania. Ale ciekaw jestem, czy ktoś jeszcze nie widzi sensu zdania powstałego z przestawienia wyrazów w zdaniu o Wojtku: Wojtek przepiórkę gonił rano małą boso.
Sens jest
Zdanie jest sensowne. Może tylko warto popracować nieco nad interpunkcją. Jeśli to Cię nie razi: "Wojtek przepiórkę gonił rano małą" (a to analogiczne do całkiem sensownego "Meteorolog pogodę zapowiedział dziś słoneczną") , to dodaj sobie "Wojtek przepiórkę gonił rano małą - boso!". Dla mnie ma sens.
Nie jestem przekonany
Czyli idąc za ciosem mogę sobie dodać kolejny wyraz np. Szybki Wojtek rano gonił...
Po przestawieniu będzie to wyglądać tak:
Wojtek przepiórkę gonił rano małą boso szybki.
Czy to zdanie także ma sens?